Ürün danışmanlığı
E -posta adresiniz yayınlanmayacaktır. Gerekli alanlar işaretlenmiştir *
Gözyaşı direnci ve tokluğu Polyester TPU filmleri malzemenin bileşimi, işleme ve yapısal tasarımıyla ilgili çeşitli temel faktörlerden etkilenir. Bu faktörler arasında moleküler yapı, ilave formülasyonlar, üretim süreçleri ve çevre koşulları yer alır. İşte ayrıntılı bir arıza:
1. polimer bileşimi ve moleküler yapı
Polyester omurga: TPU zincirindeki polyester bileşen, filmin genel sertliğini ve gücünü etkiler. Polyester TPU, gelişmiş yapısal bütünlük sağlayan polyester omurganın kristalin doğası nedeniyle polieter bazlı TPU'lar gibi diğer TPU tiplerine kıyasla genellikle daha yüksek gerilme mukavemetine ve yırtılma direncine sahiptir.
Sert segment içeriği: TPU'lar yumuşak ve sert segmentleri birleştirerek yapılır (sert segmentler tipik olarak izosiyanatlardır ve yumuşak segmentler polyester veya polieter gibi poliollerdir). Sert ve yumuşak segmentler arasındaki denge, malzemenin tokluğunu etkiler. Sert segmentlerin daha yüksek bir kısmı genellikle gerilme mukavemetini ve yırtılma direncini arttırır, ancak esnekliği azaltabilir. Tersine, yumuşak segmentlerin daha yüksek bir kısmı esnekliği arttırır, ancak gözyaşı direncini tehlikeye atabilir.
Çapraz bağlanma: Çapraz bağlanma, polimer zincirleri arasında kovalent bağlar oluşturarak TPU filmlerinin tokluk ve yırtılma direncini arttırır. Bu işlem, polimer zincirlerinin stres altında çok serbestçe hareket etmesini önleyerek genel mekanik özellikleri geliştirir, bu da kuvvet altında yırtılmayı önlemeye yardımcı olabilir.
2. Katkı maddeleri ve dolgu maddeleri
Plastikleştiriciler: Esnekliği artırmak ve kırılganlığı azaltmak için TPU filmlerine plastikleştiriciler eklenebilir. Bununla birlikte, plastikleştiricilerin varlığı dikkatle kontrol edilmelidir, çünkü çok fazla kişi gözyaşı direncini azaltabilir. Uygun plastikleştirici formülasyonu, gözyaşı direnci ve tokluk dengesini korurken esnekliği artırabilir.
Dolguları güçlendirme: Cam lifleri, karbon siyahı veya diğer nanopartiküller gibi güçlendirici dolgu maddelerinin dahil edilmesi, malzemenin yapısal bütünlüğünü artırarak yırtılma direncini önemli ölçüde iyileştirebilir. Bu dolgu maddeleri, film strese maruz kaldığında gözyaşlarının yayılmasını önleyerek ek mukavemet ve sertlik sağlar.
UV stabilizatörleri: Güneş ışığına maruz kalan uygulamalar için, filmi UV radyasyonunun neden olduğu bozulmadan korumak için UV stabilizatörleri dahil edilebilir. UV bozulması, TPU filmlerinin zamanla tokluğunu azaltabilir ve bu da onları yırtılmaya daha yatkın hale getirebilir. UV stabilizatörleri, malzemenin uzun vadeli performansının korunmasına yardımcı olur.
3. İşleme Koşulları
Ekstrüzyon sıcaklığı ve soğutma oranları: Film üretimi sırasında ekstrüzyon sıcaklığı ve soğutma oranları TPU'nun kristal yapısını etkiler. Hızlı soğutma, tokluğu azaltabilecek amorf bölgeleri indükleyebilir. Kontrollü soğutma, kristal alanların oluşumunu, yırtılma direncini ve genel mekanik özellikleri iyileştirmesini sağlar.
Moleküler yönelim: TPU'nun işleme sırasında yönlendirilme şekli, mekanik özellikleri üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir. Üretim sırasında filmin gerilmesi (iki eksenli germe gibi işlemlerde) polimer zincirlerini belirli bir yönde hizalayarak gerilme mukavemetini ve yırtılma direncini iyileştirir. Bununla birlikte, çok fazla yönelim malzemeyi daha kırılgan hale getirebilir, bu nedenle dikkatli kontrol gereklidir.
Filmin kalınlığı: TPU filmlerinin gözyaşı direnci de malzemenin kalınlığına bağlıdır. Daha kalın filmler genellikle yırtılmaya karşı daha iyi direnç sağlar, çünkü stresi emmek ve dağıtmak için daha fazla malzemeye sahiptirler. Bununla birlikte, daha kalın filmler esnekliği tehlikeye atabilir, bu nedenle amaçlanan uygulamaya bağlı olarak bir denge açılmalıdır.
4. Sıcaklık ve çevresel faktörler
Sıcaklık duyarlılığı: TPU filmlerinin performansı sıcaklığa bağlıdır. Düşük sıcaklıklarda, TPU kırılgan olabilir, gözyaşı direncini ve tokluğunu azaltır. Buna karşılık, daha yüksek sıcaklıklarda, TPU filmleri daha esnek hale gelebilir, ancak yapısal bütünlüklerinin bir kısmını kaybedebilir. Uygun formülasyon ve malzeme seçimi, TPU filmlerinin çok çeşitli çalışma sıcaklıklarında tokluk ve yırtılma direncini korumasına izin verir.
Nem maruziyeti: TPU filmleri genellikle iyi hidroliz direncine sahip olsa da, suya uzun süreli maruz kalma veya nemli ortamlar yine de mekanik özelliklerini etkileyebilir. Su, bir plastikleştirici görevi görebilir, malzemenin sertliğini azaltır ve potansiyel olarak gözyaşı direncini tehlikeye atabilir. Polyester bileşenin hidroliz direnci, malzemenin zamanla tokluğunun korunmasında önemli bir rol oynar.
5. Katkı maddelerinin işlenmesi ve işlevselleştirilmesi
Yaşlanma karşıtı ajanlar: Antioksidanlar ve anti-ozonantlar gibi katkı maddeleri, oksidasyon ve ozon maruziyeti gibi çevresel faktörlerden bozulmayı önlemek için TPU filmlerine dahil edilebilir. Bu ajanlar, TPU filmlerinin uzun vadeli performansının korunmasına yardımcı olur, zorlu koşullar altında yırtılmaya karşı sert ve dirençli tutar.
Yüzey Modifikasyonu: Korona veya plazma tedavisi gibi yüzey işlemleri, TPU filmlerinin yüzey özelliklerini artırarak yırtılmaya yol açabilecek dış kuvvetlere karşı dirençlerini artırabilir. Yüzey tedavileri öncelikle diğer malzemelere yapışmayı iyileştirse de, filmin aşınma ve yıpranmaya karşı direnci üzerinde ikincil bir etkiye sahip olabilirler.
6. Çekme mukavemeti ve molada uzama
Çekme Gücü: Moleküler yapılarından ve formülasyonlarından etkilenen TPU filmlerinin doğal gerilme mukavemeti, gözyaşı direncinde anahtar bir faktördür. Daha yüksek gerilme mukavemeti, malzemenin kırılmadan önce daha yüksek gerilmelere dayanabileceği ve daha iyi yırtılma direncine katkıda bulunabileceği anlamına gelir.
Breakta Uzatma: Break atmation, bir malzemenin kırılmadan önce germe yeteneğinin bir ölçüsüdür. Arada daha yüksek uzama sahip TPU filmleri, stres altında yırtılmaya daha esnek ve dirençli olma eğilimindedir, çünkü kuvvetleri daha eşit olarak emebilir ve dağıtabilirler. Bununla birlikte, çok fazla uzama genel tokluğu ve yapısal bütünlüğü azaltabilir.
